فسون خوانده
لغتنامه دهخدا
فسون خوانده . [ ف ُ خوا / خادَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه افسون را آموخته و درس افسونگری خوانده . به کنایت مجرب . آزموده :
گفت ناردبها بهانه مگیر
به افسون خوانده ای فسانه مگیر.
گفت ناردبها بهانه مگیر
به افسون خوانده ای فسانه مگیر.
نظامی .