فسیله گه
لغتنامه دهخدا
فسیله گه .[ ف َ ل َ / ل ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) فسیله گاه . چراگاه رمه ٔ اسبان . مرتع. (از یادداشتهای مؤلف ) :
مرغزاری که فسیله گه اسبان تو گشت
شیر کآنجا برسد خرد بخاید چنگال .
رجوع به فسیله شود.
مرغزاری که فسیله گه اسبان تو گشت
شیر کآنجا برسد خرد بخاید چنگال .
فرخی .
رجوع به فسیله شود.