فضلی

فضلی . [ ف َ ] (اِخ ) (مولانا) فضلی از شهر هرات است . در خردی نقاشی میکرد و نظمکی میگفت . آخر خود را شاعر تصور کرد. این مطلع از اوست :
زاهد بیار خرقه و رهن شراب کن
بنیاد زهد و خانه ٔ تقوی خراب کن .
(از مجالس النفائس تألیف میر علیشیر نوایی چ حکمت ص 82). در ترجمه ٔ دیگر کتاب که از محمدشاه قزوینی است نام شاعر فیضی نوشته شده است . رجوع به فیضی شود.