فضل دادن
لغتنامه دهخدا
فضل دادن . [ ف َ دَ ] (مص مرکب ) برتری و ترجیح دادن . بهتر دانستن و بهتر و برتر شمردن :
آن کس که هر دو دید، مر ایوان خواجه را
بسیار فضل داد بر ایوان کسروی .
رجوع به فضل شود.
آن کس که هر دو دید، مر ایوان خواجه را
بسیار فضل داد بر ایوان کسروی .
فرخی .
رجوع به فضل شود.