فضل داشتن

فضل داشتن . [ ف َ ت َ ] (مص مرکب ) برتری داشتن . ترجیح داشتن . بهتر بودن :
حکمت و علم بر محال و دروغ
فضل دارد چو بر حنوط بخور.

ناصرخسرو.

آدمی فضل بر دگر حیوان
بجوانمردی و ادب دارد.

سعدی .