فضل بن مروان

فضل بن مروان . [ف َ ل ِ ن ِ م َرْ ] (اِخ ) وی به آیین خدمت خلفا آشنا بود و انشائی نیکو داشت . در بغداد پس از درگذشت مأمون برای معتصم بیعت گرفت و در آن هنگام معتصم در روم بود. سپس معتصم برای مدت سه سال او را وزیر خود کرد و پس از معتصم نیز در دستگاه خلافت بود تا درگذشت . اورا بجز «دیوان رسائل » کتابی به نام «الاخبار و المشاهدات » است . تولدش به سال 170 هَ . ق . و درگذشت او به سال 250 هَ . ق . / 846 م . است . (از الاعلام زرکلی ).