فغم

فغم . [ ف َ ] (ع اِ) آنچه به زبان از شکاف دندان بدرآرند. || (مص ) بند کردن بوی خوش سوراخ بینی کسی را. || گشادن بوی خوش سده را. || بوسه دادن زن را. || بوسه دادن کسی را. || شیر خوردن بزغاله . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شکفتن گل . (منتهی الارب ). رجوع به فغوم شود.