ففلغتنامه دهخدافف . [ ف ُ ] (اِ صوت ) هر دو لب بهم پیچیده یکبار بزور دمیدن ، به هندی یهوتک گویند. (غیاث ). آواز و صدای دمیدن دم زرگری و حدادی و غیره را گویند. (برهان ). پف . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).
