فقم

فقم . [ ف َ ق َ ] (ع مص ) بیشی برآمدن دندان پیشین بالایین کسی چندان که بر زیرین ننشیند یا برعکس آن . || فیریدن . || تکبر نمودن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خرامیدن . (منتهی الارب ). || کم شدن مال کسی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || افزون گردیدن مال کسی . (از منتهی الارب ). || دشوار شدن کار و سترگ گشتن . (از اقرب الموارد).