فقنس

فقنس . [ ف َ ن ُ ] (معرب ، اِ) پرنده ٔ بزرگ که چهل سوراخ بر نوک دارد و همه ٔ الحان مطربه از آن برآیدو بر سر کوهی شود و هیمه گرد کند و چهل روز بر فرازآن نشیند و با اصوات خوش بر خود نوحه سراید و سپس بالها برهم زند و از آن آتش در هیمه افتد و وی را بسوزد و از خاکستر وی مرغی چون وی متکون شود. (یادداشت مؤلف ). نام این پرنده در مآخذ دیگر ققنس است به دو قاف ، اما چون ریشه ٔ این نام در یونانی فونیکس است باید این صورت صحیح تر باشد.رجوع به ققنس و فرهنگ فارسی معین (ذیل ققنس ) شود.