فقوع

فقوع . [ ف ُ ] (ع مص ) سخت زرد شدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل ) (تاج المصادر بیهقی ). زرد گردیدن و زرد بی آمیغ شدن . || فرسودن کسی را سختی های روزگار و شکستن . (منتهی الارب ). || بالیدن کودک و جنبیدن . || از گرمی مردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دزدیدن . (از اقرب الموارد). رجوع به فقع شود.