فقیر دهلوی
لغت‌نامه دهخدا
فقیر دهلوی . [ ف َ رِ دِ ل َ ] (اِخ ) اسمش میر شمس الدین و چون از بنی عباس بوده به میر شمس الدین عباسی شهرت نموده . تحصیل و مراتب علمی در خدمت علمای شاه جهان آباد کرده و در فقه و کلام و حدیث صاحب مایه بوده و با این وجود طالب صحبت درویشان و غالب اوقات در صحبت ایشان بوده و آخرالامر بترک علائق دنیوی گفته است . در نظم و نثر تألیفات و در عروض و قافیه رسالات پرداخته است . دیوانش هفت هزار بیت میشود. او راست :
نیست ممکن که به یک شهر دو سلطان باشد
در دل هرکه غم اوست غم عالم نیست .
و بیت دیگر:
درد ما را چاره درد دیگر است
چون خمار می که از می میرود.
(از ریاض العارفین رضاقلی خان هدایت چ سنگی ص 120).
نیست ممکن که به یک شهر دو سلطان باشد
در دل هرکه غم اوست غم عالم نیست .
و بیت دیگر:
درد ما را چاره درد دیگر است
چون خمار می که از می میرود.
(از ریاض العارفین رضاقلی خان هدایت چ سنگی ص 120).
