فلتان
لغتنامه دهخدا
فلتان . [ ف َ ل َ / ف ِ ] (ع ص ) فرس فلتان ؛ اسب شادمان تیزخاطر و تیزرو. || شادمان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || درشت . (منتهی الارب ). صلب . (اقرب الموارد). || دلیر. || (اِ) مرغی است که میمون را صید می کند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).