فلک غلاملغتنامه دهخدافلک غلام . [ ف َ ل َ غ ُ ] (ص مرکب ) آنکه فلک غلام اوست :رعد سپید مهره ٔ شاه فلک غلام بر بوقبیس لرزه زآوا برافکند.خاقانی .