فلک پناهلغتنامه دهخدافلک پناه . [ ف َ ل َ پ َ ] (ص مرکب ) پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است . (فرهنگ فارسی معین ) : حضرت رفیع و درگاه فلک پناه ... (لباب الالباب ).
