فل

فل . [ ف ُل ل ] (ع اِ) آنچه برافتد از چیزی . (منتهی الارب ). رجوع به فَل ّ شود. || زمینی که باریده شود و گیاه نرویاند. در اقرب المواردبه فتح اول ضبط شده است . || زمین که چند سال باران نرسیده آن را. || زمین باران نارسیده میان دو زمین رسیده . || زمین بی آب وگیاه . ج ، افلال ، فَل ّ. رجوع به فَل ّ شود. || زمین خشک بی نبات . (منتهی الارب ). رجوع به فِل ّ شود.