فناروز
لغتنامه دهخدا
فناروز. [ ف َ ] (اِخ ) نام جایی و محلی است از سمرقند که شراب آنجا نیکو میشود. (برهان ). مؤلف انجمن آرا این نام را تصحیف «فیاروز» میداند :
باز تویی رنج باش و جان تو خرم
با نی و با رود و با نبیذ فناروز.
رجوع به فیاروز شود.
باز تویی رنج باش و جان تو خرم
با نی و با رود و با نبیذ فناروز.
رودکی .
رجوع به فیاروز شود.