فند

فند.[ ف َ ن َ ] (ع اِمص ، اِ) دروغ . (منتهی الارب ). || درماندگی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ناسپاسی . (منتهی الارب ). کفر نعمت . (اقرب الموارد). || سستی عقل و رای از پیری و بیماری . (منتهی الارب ). || (مص ) تباه خرد شدن ازکلانسالی . || خطا کردن در قول و رای . || دروغ گفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).