فهة

فهة. [ ف َهَْ هََ ] (ع ص ) مؤنث فَه ّ. || (اِمص ) درماندگی به سخن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (مص ) فراموش کردن چیزی را. (منتهی الارب ). رجوع به فَه ّ شود.