فگنده

فگنده . [ ف َ / ف ِ گ َ دَ / دِ ] (ن مف ) افگنده . افکنده . (فرهنگ فارسی معین ) :
سوار و پیاده ده ودوهزار
فگنده پدید آمد اندر شمار.

فردوسی .

ترکیب ها:
- فگنده سر . فگنده سرین . رجوع به این کلمات شود.