فیروزه فام
لغتنامه دهخدا
فیروزه فام . [ زَ / زِ ] (ص مرکب ) پیروزه فام . (فرهنگ فارسی معین ). به رنگ فیروزه . فیروزه رنگ :
سحرگه که طاوس مشرق خرام
برون زد سر از طاق فیروزه فام ...
سلام علی آل یاسین بخواند
به زرین زبان چرخ فیروزه فام .
سحرگه که طاوس مشرق خرام
برون زد سر از طاق فیروزه فام ...
نظامی .
سلام علی آل یاسین بخواند
به زرین زبان چرخ فیروزه فام .
سوزنی .