ترجمه مقاله

فیروزکوه

لغت‌نامه دهخدا

فیروزکوه . (اِخ ) شهر کوچکی است که مرکز بخش فیروزکوه شهرستان دماوند است و در سر سه راه تهران به مازندران و سمنان واقع است . ناحیه ای کوهستانی و دارای 4500 تن سکنه است . آب آن از رودخانه های گورسفید، شورستان و چشمه سارها و محصول عمده اش غله ، سیب زمینی و بنشن و انواع میوه ٔ سردسیری است . فیروزکوه قبل از احداث راه آهن از نظر اقتصادی اهمیت بیشتری داشت . در اطراف این شهر معادن زغال سنگ وجود دارد. مزارع کل فور، سیاده ، اندورسر، اندوراه کشه ، نورس کره سر، امیریه یا دشت ملک و سلیم جزو فیروزکوه است . از آثار قدیم قلعه ٔ خرابی در کنار مزرعه ٔ سیاده و نیز قلعه ٔ خرابی بنام خراب ده در آنجا است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
ترجمه مقاله