فیمانلغتنامه دهخدافیمان . (اِ) به معنی حسن هدی باشد، و آن محبت نفس است به تکمیل خود به خوبی قول و فعل . (برهان ). ظاهراً برساخته ٔ فرقه ٔ آذرکیوان است . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
