ترجمه مقاله

فیوظة

لغت‌نامه دهخدا

فیوظة. [ ف ُ ظَ ] (ع مص ) مردن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فیوظ. فیظ. رجوع به این کلمات شود.
ترجمه مقاله