قاسم بیانی

قاسم بیانی . [ س ِب َ نی ی ] (اِخ ) ابن محمدبن قاسم ابن محمدبن سیار اموی اندلسی قرطبی ، مکنی به ابومحمد از بزرگان فقیهان و محدثان اندلس است . وی بنده ٔ ولیدبن عبدالملک خلیفه ٔ اموی بود و از مجتهدانی است که قائل به حجة و نظر است . از تألیفات او کتاب «ایضاح » است در رد بر مقلدان . وی منسوب است به بیانه اندلس و در قرطبه به دنیا آمده و هم در آنجا به سال 276 هَ . ق . درگذشته است . رجوع به تذکرة الحفاظ ج 2ص 199 و شذرات ج 2 ص 170 و جذوة المقتبس 310 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 16 شود. در تاج العروس آمده است : قاسم بن محمدبن قاسم بن سیار اندلسی از دانشمندان است . وی به مذهب شافعی مایل بوده و بامزنی و جز او مصاحبت داشت . به سال 228 هَ . ق . وفات یافت . فرزندش احمدبن محمدبن قاسم از او روایت دارد. (تاج العروس «ب ی ن »).