قاسم حمودی

قاسم حمودی . [ س ِ ح َم ْ مو دی ی ] (اِخ ) ابن حمودبن میمون ادریسی حسنی ملقب به مأمون (351 - 431) دومین شاه از شاهان دولت حمودی قرطبه است . سلیمان بن حکم اموی حکومت جزیره ٔ سبز (خضراء) را به وی داد. برادر وی علی بن حمود بر سلیمان شورید و اندلس را تصرف کرد و به خلافت براو بیعت کردند. و به سال 408 هَ . ق . علی وفات کرد قاسم به جای برادر به خلافت رسید و قرطبه را مرکز خودقرار داد. وی مردی خوش اخلاق و پاک سرشت بود. مردم در زمان او در رفاه و آسایش و امان زیستند. فرزند برادرش یحیی بن علی در مالقه به سال 412 هَ . ق . بیعت خود را شکست و به دنبال این شورش قاسم از قرطبه بدون جنگ بیرون رفت و در اشبیلیه سکونت گزید و مردم را گرد خود جمع کرد و از بعض طوایف بربری دلجوئی نمود و با کمک آنان به سوی قرطبه هجوم آورد و به سال 413 بدان شهر وارد گردید ولی کارش سامان نیافت و به سوی شریس رفت . یحیی او را گرفت و در مالقه زندانی کرد. وی در زندان به سال 431 هَ . ق . وفات یافت . رجوع به سیر النبلاء خطی طبقه ٔ 22 و ابن اثیر ج 9 ص 94 و جذوة المقتبس ص 22 و الذخیره ج 2 از قسم اول ص 12 و الاعلام زرکلی چ 2ج 6 ص 9 و ترجمه ٔ طبقات سلاطین اسلام ص 16 شود. ابن حمود چهارمین از امیران حمودی اموی اندلس است . وی از سال 413 تا 416 هَ . ق . (1022 - 1025م ) خلیفه بود. (ترجمه ٔ طبقات سلاطین اسلام ).