قاسم

قاسم . [ س ِ ] (اِخ ) ابن محمد دیمرثی اصفهانی ، مکنی به ابومحمد از علماء نحو و لغت بوده و ازابراهیم بن منویه ٔ اصفهانی و محمدبن سهل بن صباح روایت کند. وی چهل سال منصب قرائت (اقراء) داشت . تألیفاتی دارد و از اوست : 1- تقویم السنة و تفسیر الحماسة و غریب الحدیث والابانة. 2- تهذیب الطبع فی نوادر اللغة. 3- العارض فی الکامل . 4- تفسیر ضروب المنطق و جزاینها. (روضات الجنات چ 2 ص 503) (ذکر اخبار اصبهان چ لیدن ج 2 ص 163) (معجم الادباء چ 2 ج 6 ص 198 و 199).