قاضی سخاوی

قاضی سخاوی . [ س َ ] (اِخ ) علی بن اسماعیل بن شرف الدین ابراهیم بن حیاره ٔ یمنی مالکی ، مکنی به ابوالحسن و ملقب به شرف الدین . ادیب نحوی ،شاعر مشهور الاصاله و معروف العداله است . وی از سلفی و نظائر او روایت کند. دیوانی داشته و کتاب نظم الدر فی نقد الشعر از اوست . او در آخر عمر نابینا شد و به سال 632 هَ . ق . در 78سالگی در قاهره وفات یافت . (کشف الظنون ) (روضات ص 493) (ریحانة الادب ج 2 ص 172).