قافزةلغتنامه دهخداقافزة. [ ف ِ زَ ] (ع ص ) مؤنث قافز. جهنده . (منتهی الارب ): خیل قافزة؛ اسبان تیزرو که وقت دویدن برجهند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). خیل قوافز نیز گویند. (منتهی الارب ).
