قافیه سنج

قافیه سنج . [ ی َ / ی ِ س َ ] (نف مرکب ) شاعر. (ناظم الاطباء). ناظم . ناقد شعر. موزون طبع :
مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تا خواجه می خورد به غزلهای پهلوی .

حافظ.

ج ، قافیه سنجان . شاعران . (ناظم الاطباء). شعرا. (انجمن آرا). مردمان موزون طبع. (آنندراج ) (برهان ) :
قافیه سنجان چو علم برکشند
گنج دو عالم به سخن درکشند.

نظامی .