قاهرة
لغتنامه دهخدا
قاهرة. [ هَِ رَ ] (ع ص ) مؤنث قاهر. غالب : همه ٔ دشمنان بدخواهان اسلام و دولت قاهره را عاقبت چنان باد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ). || (اِ) شتاب زدگی . || اول از هر چیزی . || گوشت میان کتف و گردن . || گوشت میان سر و سینه . (منتهی الارب ).
