قاپول

قاپول . (اِ) مخارجه ٔ عمارت . ناودانی را نیز گفته اند که بر کناره های بام سازند تا آب باران در آن سیلان کند. و بجای لام کاف هم بنظر آمده است . (برهان ). و در کتاب السامی فی الاسامی در باب الفاظ ابنیه و امکنه «طنف » را قابول (با بای موحده ) نوشته . (السامی چ تهران ص 106). و در مصباح المنیر آمده «القابول ، الساباط هکذا استعمله الغزالی و تبعه الرافعی و لم اظفر بنقل فیه » و در کتب لغت دیگر از قوامیس عربی نیامده . ظاهراً لغت فارسی است . (فرهنگ نظام ) (از پاورقی برهان چ معین ). و رجوع به قابول شود.