قبارلغتنامه دهخداقبار. [ ق ُب ْ با ] (ع اِ) گروه فراهم آمده جهت برآوردن و کشیدن شکار از دام . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || چراغی که صیاد در شب افروزد. (ناظم الاطباء). چراغ شکاری در شب . (منتهی الارب ).
