قباه
لغتنامه دهخدا
قباه . [ ق َ ] (ع اِ) قبا و جامه ٔ پوشیدنی . (ناظم الاطباء) :
ترا همیشه تفاخر بگوهر اصلی است
حسود را به کلاه گهرنگار و قباه .
رجوع به قبا شود.
ترا همیشه تفاخر بگوهر اصلی است
حسود را به کلاه گهرنگار و قباه .
سلمان ساوجی (از آنندراج ).
رجوع به قبا شود.