قبا کشیدن
لغتنامه دهخدا
قبا کشیدن . [ ق َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) قبا بستن . (آنندراج ). حاضر وآماده ٔ کار شدن . رجوع به قبا بستن شود :
گل وقت صبح پرده ٔ تزویر چاک زد
تا آن نگار چابک رعنا قبا کشید.
گل وقت صبح پرده ٔ تزویر چاک زد
تا آن نگار چابک رعنا قبا کشید.
ناصرخسرو (از آنندراج ).