قبرقه

قبرقه . [ ق َ رِ ق َ / ق ِ ] (ترکی ، اِ) دنده . قبرغه . (نظام ). رجوع به قبرغه شود : و سوخته قبرقه ٔ او [ ضأن ] قاطع اسهال و سیلان خون . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
- شش قبرقه ؛ دشنام گونه ای است سیاهان یعنی غلامان و کنیزان سیاه را.