قبله گاه حاجت

قبله گاه حاجت . [ ق ِ ل َ / ل ِ هَِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنکه حاجت ها برآورد. آنکه در خواستن نیازها بدو روی آورند :
چون قبله گاه حاجت عالم همین در است
صائب چرا گدای در دل نمیشوی .

صائب (از آنندراج ).