قبیلغتنامه دهخداقبی . [ ق ُب ْ بی ی ] (ع ص ) آن که پی درپی روزه دارد چندان که نزار و لاغرمیان شود از آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). در حدیث است : خیرالناس القبیون ؛ بهترین مردم پی درپی روزه داران هستند. (از منتهی الارب ).
