قراطةلغتنامه دهخداقراطة.[ ق ُ طَ ] (ع اِ) سوختگی آتش به چراغ که بباید انداخت . (مهذب الاسماء). آنچه از فتیله ٔ دماغه ٔ چراغ بریده شود هنگامی که از جرم پوشیده شود. || آنچه از کناره ٔ فتیله سوخته شود. (از اقرب الموارد).
