قرصعة
لغت‌نامه دهخدا
قرصعة. [ ق َ ص َ ع َ ] (ع مص ) نشستن و دیر ماندن در خانه . گویند: قرصعت المراءة فی بیتها قرصعةً؛ نشست و دیر ماند در خانه . (منتهی الارب ). || ترنجیدن و در هم شدن . || نهفته گردیدن . || به سستی خوردن . || تنها خوردن به ناکسی . || نبشتن کتاب را. || رفتاربد رفتن زن در راه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
