قرطبی
لغت‌نامه دهخدا
قرطبی . [ ق ُطُ ] (اِخ ) یحیی بن سعدون ازدی . از پیشوایان لغت و ادب است . در اقامت خود در اسکندریه پس از قرن پنجم هجری کتابها نوشت و به عراق و دمشق رفت و از دمشق به شهرهای آذربایجان مهاجرت کرد و در آنجا سکونت گزید. در قرائت و حدیث ، آرائی نیکو دارد. (انساب سمعانی ).
