قرینانلغتنامه دهخداقرینان . [ ق َ ] (اِخ ) تثنیه ٔ قَرین . مرادابوبکر و طلحه رضی اﷲ عنهما، زیرا عثمان بن عبداﷲ آن دو را گرفت و با یک رسن به هم بست . (منتهی الارب ).
