قرینه ٔ صارفه

قرینه ٔ صارفه . [ ق َ ن َ / ن ِ ی ِ رِ ف َ / ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هرگاه لفظ در معنای مجازی آن استعمال گردد باید با قرینه توأم باشد. این قرینه را اصطلاحاًقرینه ٔ صارفه گویند از آن جهت که لفظ را از معنی حقیقی منصرف میگرداند، و اگر این قرینه نباشد لفظ منصرف به معنی حقیقی میشود و معنی مجازی فهمیده نمیشود. (از هنجار گفتار تقوی ). و رجوع به مطول ، قرینه شود.