قرینی
لغت‌نامه دهخدا
قرینی . [ ق ُ رَ ] (اِخ ) عثمان بن عبداﷲبن حکیم بن قرین . از فقیهان است . مادرش سکینه دختر حسین بن علی است . (اللباب فی تهذیب الانساب ) (انساب سمعانی ). ابن اثیر گوید: مؤلف انساب عثمان و موسی بن جعفربن قرین را دو تن دانسته درحالی که چنین نیست و قرین لقب عثمان بن عبداﷲ اول است و او جد موسی بن جعفر و نسب او چنین است : موسی بن جعفربن عثمان ، ملقب به قرین . (اللباب ). رجوع به قرینی (موسی ...) شود.
