قزوینی

قزوینی . [ ق َزْ ] (اِخ ) جلال الدین محمدبن عبدالرحمان بن عمر شافعی ، معروف به خطیب دمشقی . از دانشمندان است . وی در موصل متولد شد و به تحصیل همت گماشت و هنوز بیست سال از عمرش نگذشته بود که شغلی در ناحیه ٔ ازروم به وی محول گشت . آنگاه به دمشق آمد و به فنون و علوم اشتغال ورزید و اصول ادبیات و معانی و بیان را نیکو فراگرفت و متولی خطابه ٔ جامع دمشق گردید. ناصر او را خواست و او وامی را که به عهده ٔ او بود پرداخت و منصب قضاء به وی داد و آنگاه او را به مصر احضار کرد و قضاء آن سامان را پس از برکناری ابن جماعة به عهده ٔ وی گذاشت و او درآنجا یازده سال اقامت کرد و درآمد اوقاف را بر فقراء و مستمندان بخش کرد و سپس به قضاء دمشق منصوب شد. او راست : 1- تلخیص المفتاح ، در معانی و بیان . 2- الایضاح فی علوم البلاغة. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1509).جلال الدین خطیب [ 1267 - 1338 م . ] در موصل تولد یافت و متولی منصب قاضی القضاتی و ایراد خطابه ٔ جامع دمشق گردید و به مصر اقامت گزید. او راست : الایضاح فی علوم البلاغة. تلخیص المفتاح فی البلاغة. (ذیل المنجد).