قشبری
لغت‌نامه دهخدا
قشبری . [ ق ُ ش ُ ] (اِخ ) علی بن محمدبن احمد انصاری ، مکنی به ابوالحسن . از محدثان است . وی حدیث را در شهر اصفهان از ابوالفتوح اسعدبن محمودبن خلف عجلی و محمدبن زید کرانی فراگرفت و در بخارا و سمرقند خود حدیث گفت . در هندسه نیز وقوف داشت . در شهر سمرقند وفات یافت . (معجم البلدان ).
