قشم

قشم . [ ق ِ ] (ع اِ) سرشت که مردم بر آن آفریده . (منتهی الارب ). طبیعت . (اقرب الموارد). || آب راهه ٔ تنگ در رودبار یا در زمین ، یا آب راهه ٔمطلق . ج ، قُشوم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || تن و پیکر. (منتهی الارب ). جسم . (اقرب الموارد): رأیته قد ذهب قشمه ؛ ای ناحلاً و ذهب لحمه و شحمه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || گوشت پخته ٔ سرخ شده . || پیه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || بن و نژاد. (منتهی الارب ). اصل . || حال و هیأت . (اقرب الموارد).