قشیر

قشیر. [ ق ُ ش َ ] (اِخ ) ابن کعب بن ربیعه .پدر قبیله ای است از هوازن . (منتهی الارب ). قشیربن کعب بن ربیعةبن عامربن صعصعة هوازنی عدنانی ، جد جاهلی است . بعضی از افراد خاندان وی در خراسان و نیشابور حکومت داشتند و گروههائی از این خانواده در دوران فتح به اندلس مهاجرت کردند. (الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 42).