قصاص

قصاص . [ ق ُ ] (ع اِ) منتهای روئیدنگاه موی سر از پس و پیش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || موی پیشانی . (منتهی الارب ). || پیوندگاه هر دو سرین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و به فتح و کسر قاف نیز آمده و ضم آن بهتر است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قَصاص و قِصاص شود. || منتهای قفا. (منتهی الارب ). حد القفا. (اقرب الموارد). || فریزجای از میانه ٔ سر. (منتهی الارب ). جای حرکت مقراض از میانه ٔ سر. مجری الجلمین ، ای المقص من الرأس فی وسطه . (اقرب الموارد). || قسمی از خلر است ، رقیق القلاف و کوچکدانه و بسیار سفید. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).