قصرقند

قصرقند. [ ق َ رِ ق َ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکز بخش قصرقند شهرستان چاه بهار در 110000 گزی چاه بهار و 56000 گزی خاور نیک شهر، کنار رودخانه ٔ خواجه . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و گرمسیرمالاریائی است . سکنه ٔ آن 4000 تن است . آب آن از قنات و رودخانه و محصول آن غلات ، خرما، لبنیات ، برنج و شغل اهالی زراعت و گله داری است . راه فرعی و پاسگاه ژاندارمری و دبستان دارد. قلعه ٔ خرابه ٔ قصرقند از ابنیه ٔ بسیار قدیم است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).